Gelişim biyolojisi, olgunlaştıkça organizmaları inceliyor. Kökenleri embriyolojiden gelir ve çoğunlukla hücre büyümesinin kontrolüne odaklanır. Bu hücreler, bitkiler ve hayvanlar gibi canlı organizmalarda bulunur. Gelişimsel biyolojideki ilerlemelerle, hücreler için daha iyi bir his ve zaman içinde nasıl değiştikleri veya geliştiklerini ve canlı bedenleri nasıl etkilediğini anlayabiliriz.
Gelişimsel biyoloji, kelimenin tam anlamıyla bir terimdir, yani canlılarda gelişme arayışı ile ilgilidir. Gelişim, genel olarak rejenerasyon, metamorfoz ve aseksüel reprodüksiyon gibi birçok farklı yönde bulunabilir. Bitki gelişimi vejetatif üreme, embriyo yanı sıra tüm kökleri ve çiçekleri başlar. Gelişim, yetişkin organizmaların kök hücrelerinde de bulunabilir. Bir örnek, bitkilerin vejetatif bir üreme olan embriyolarında nasıl geliştikleridir.
Gelişmekte olan farklı fonksiyonel hücre tipleri, hücre farklılaşması olarak bilinen bir süreçtir. Bir örnek nöron veya kas lifleri olabilir. Bu hücreler, bir mikroskop altında alınmasını sağlayan benzersiz bir işlev için çok miktarda belirli proteinler oluştururlar. Bu proteinler içindeki genler oldukça aktiftir. Bu aşama, çoğunlukla, diğer bazı devletlerin daha önce geldiği kalkınmanın son aşamasıdır.
Rejenerasyon, hücrenin eksik bir parçaya dönüştüğü zamandır. Bunun meydana geldiği en yaygın yer, sürekli büyüyen bitkilerle ilgilidir. Bu, hayvanlar krallığında da olabilir, yeni kuyruğu kuyruğunu başarabilir, ya da kurbağalar bir bacağını geri getirebilir.
Toplamda, rejenerasyon 4 türe ayrılmıştır. Vücudunun herhangi bir parçasını tek parça halinde yeniden üretebilen iki örnek, hidra ve planarian kurtlardır. İkisi de hücreyi kök hücrelerden sürekli yapar. Geri kalan iki kişi sadece uzantılarını yenileyebilir ve çoğunlukla böcekleri, bacakları yenileyebilen uzantıları veya amfibileri yeniden üretebilen kriket gibi.
Embriyonik gelişimde sperm ve yumurta döllenmiş bir yumurtayı birleştirir. Bu, bir zigot olarak da bilinir ve bu süre zarfında, blastula adı verilen bir hücreler topu oluşturmak için birkaç kez ayrılır. Bu hücre bölünmesi o kadar hızlı gerçekleşir ki, herhangi bir hücre büyümesi pek mümkün değildir. Bu, kızlardan gelen hücrelerin, ana hücrelerin büyüklüğünün yarısıdır. Bu hücrenin çoğunlukla aynı boyutta kalmasına neden olur.
Embriyotik durumda, büyüme neredeyse kendi başına gerçekleşir. Hücrelerin her bölümü, aktif genler tarafından önceden belirlenmiş bir büyüme oranına sahiptir. Özgür ve yaşayan embriyolar büyümezler, çünkü dışarıda hiçbir besin kaynağı yoktur. Tersine, sabit bir kaynaktan beslenen embriyolar hızla büyüyebilir ve bu değişiklikler genel anatomiye yardımcı olur.
Gelişim biyolojisinin birçok parçası vardır. Bununla ilgili daha fazla şey öğrenirken, kullanılan çeşitli hücre fonksiyonlarının yanı sıra genler hakkında daha fazla bilgi edinmemize yardımcı olacaktır. Bu alandaki ilerlemeler, diğer hayvanların nasıl birbirine bağlandığı hakkında daha fazla şey öğrenmemize ve insan gücünü iyileştirmek için rejeneratif güçlerini nasıl kullanabileceğimize yardımcı olacaktır.
