Buharlaşma, sıvının gaza dönüştüğü süreçtir. Sıcaklığı 100 ° C’ye (212 ° F) yükseltmek için ısı enerjisi uygulandığında su (sıvı) buharlaşır (gaz). Sıvı haldeki su bir bileşiktir ve ısı bağları doğada gaz olan su moleküllerine ayırır.
Su, toprağın tüm yüzeyinin yaklaşık% 70’ini kaplar. Bu, güneşin ısısının emilmesine yardımcı olan büyük bir yüzey alanı olduğu anlamına gelir. Atmosferdeki nemin yaklaşık% 90’ının okyanuslardan, denizlerden ve göllerden geldiğine inanılmaktadır.
Okyanuslar üzerinde buharlaşma yoluyla atmosfere giren nem miktarı, aldığı çökelme miktarından daha fazladır ve topraktaki nemin buharlaşması, aldığı çökeltiden daha azdır.
Bazen buz (katı parçacıklar) ilk önce sıvıya dönüşmeden doğrudan buharlaşabilir. Bu kurak iklimlerde çok yaygındır; kuru rüzgarların karı vurarak nemi emer ve karı doğrudan buhara dönüştürür. Bu sürece süblimasyon denir .
Atmosferdeki nem oranının yaklaşık% 10’unun, terleme (evapotranspirasyon) ile sağlandığını unutmayın
