Etil Alkol Fermantasyonu

Canlılar hücrelerde enerji elde etmek için solunum yapmak zorundadırlar. Ancak bu solunum bildiğimiz solunum değildir. hücrelerin yapmış olduğu solunuma hücresel solunum denilmektedir. Hücresel solunum ise kendi için oksijenli solunum ve oksijensiz solunum olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. Oksijensiz yapılan solunumlar arasında etil alkol fermantasyonu da bulunmaktadır.

Glikoliz olayı sonucunda meydana gelen pirüvik asitten, oksijen bulunmayan ortamda alkol oluşmasına alkol fermantasyonu veya mayalanma denilmektedir. Bakteriler, maya hücreleri ve bitki tohumları kendileri için gerekli enerjiyi bu şekilde elde etmektedirler. Alkol fermantasyonları enzim çeşidine göre etil alkol, aseton, bütanol gibi ürünler oluşturmaktadır.

Maya hücrelerinde meydana gelen fermantasyon tepkimesinde bir molekül pirüvik asitten, öncelikle bir molekül karbondioksit ve daha sonra asetaldehit oluşmaktadır. Daha sonra oluşan bu asetaldehit glikolizde meydana gelen NADH + H’daki hidrojeni alarak atil alkole dönüşür. Tüm bu olaya etil alkol fermantasyonu denilmektedir.

Sonuçta 1 molekül glikozdan 2 Etil alkol, 2 molekül CO₂ ve toplam 4 molekül ATP (NET, 2 ATP) oluşurken bir miktar da ısı açığa çıkar.

Etil Alkol Fermantasyonu Denklemi :

Etil Alkol Fermantasyon Formülü

C6H12O6 → 2 C2H5OH + 2CO2

Etil Alkol Fermantasyonu Denklemi Kısaca Şöyle Özetliyebiliriz ;

• Glikoz önce glikoliz tepmesiyle 3 molekül pirüvata parçalanır.
• Atp sentezi glikoliz evresinde meydana gelmektedir.
• Pirüvattan karbondioksit (CO2) çıkması sonucu asetaldehit oluşur.
• Asetaldehit, glikoliz esnasında oluşan NAD + H’ın hidrojenlerini alarak etil alkolü meydana getirir.

Önemli bilgi : Hidrojenleri asetaldehite ileten NAD+H molekülü oksidasyon ile yükseltgenir. Oksidasyona uğramış olan NAD molekülünün oluşumu aynı zamanda glikolizin devamlılığınıda sağlamaktadır. Böylece fermantasyon tepkimeleriyle ortamda yer alan pirüvat ve hidrojenlerin birikmesine engel olunur.