Enzimlerin Genel Özellikleri Nelerdir?

Enzimler, canlı yapısı içerisinde gerçekleşen biyokimyasal reaksiyonların gerçekleşmesi için gerekli aktivasyon enerjisini gerekli minimum seviyeye getirerek reaksiyonlaru hızlandıran ve tüm bu işlemler sonucu hiç değişmeden çıkan özel biyolojik katalizörlerdir.

Aktivasyon enerjisi, canlı yapısı içerisinde bir tepkimenin yada reaksiyonun başlayabilmesi için ihtiyaç duyulan minimum enerji seviyesidir. Canlı yapısında gerçekleşen reaksiyonların ve tepkilerin bir kısmı için ısı sadece yeterli iken bazı tepkimeler için hem ATP hemde ısı gerekmektedir. Bilinmesi gereken önemli bir bilgi ise ısı aktivasyon enerjisini değiştirmez.

Katalizör, canlı yapısı içerisinde yer alan reaksiyon ve tepkimelere girerek onları hızlandırıp hiçbir değişime uğramayarak çıkan maddelere denilmektedir.

Enzimler, basit enzimler ve bileşik enzimler olmak üzere iki çeşittir. Basit enzimler sınıfına dahil tüm enzim çeşitleri sadece proteinden oluşmuştur. Bileşik enzimler ise proteine ek olarak organik veya inorganik yardımcı kısımlardan meydana gelmiş enzimlerdir. Bileşik enzimlerin hangi maddeye etki edeceğini belirleyen ve substratı tanıyan protein kısmına apoenzim, organik olan yardımcı kısmına koenzim ve inorganik yardımcı kısmına ise kofaktör denilmektedir.

Enzimlerin Genel Özellikleri

• Canlı yapısında gerçekleşen reaksiyon ve tepkimelere girerek onları hızlandırır.
• Enzimler reaksiyon ve tepkimeleri başlatamaz ama başlamış olan bir reaksiyonu hızlandırır.
• Enzimler reaksiyon ve tepkimelerin aktivasyon enerjisini düşürür.

• Enzimlerin substartlarına bağladığı bölge aktif bölge denilmektedir. Aktif enzimler subsartların sonuna -az eki getirilerek adlandırılır. Örneğin, lipit, maltoz ve sükroz lipaz, maltaz, sükraz olarak adlandırılır.
• Enzimler girdikleri reaksiyonlardan hiçbir değişikliğe uğramadan çıkarlar.
• Her enzimin kendine ait olan özgün subsratı bulunmaktadır. Subsrat, enzimlerin etki edebildiği maddelere denilmektedir.
• Her enzim ve subsrat arasında anahtar kilit ilişkisi bulunmaktadır.

• Enzimler reaksiyonlardan hiçbir değişime uğramadan çıktıkları için tekrar tekrar kullanılma özelliğine sahiptir.
• Enzimler genel olarak tersinir reaksiyonlarda görev alırlar. Yani hem yapım hemde yıkım reaksiyonlarında görev alırlar.
• Enzimlerin çalışması ve bozulmaması için en ideal sıcaklık aralığı 35 ila 37 derecedir. Enzimler yapılarında protein bulundurduğu için yüksek sıcaklıklarda yapısal bozukluklar ortaya çıkar. Enzimlerin yüksek sıcaklık sonucu oluşan yapısal bozukluğa ise denatürasyon denilmektedir. Düşük sıcaklıklarda enzimlerin yapısı bozulmaz ama aktifliklerini kaybederler.

• Enzimleri en iyi çalıştığı pH değeri nötr yani 7’dir.
• Ortamda yer alan enzim ve subsrat oranı artırılırsa tepkime sayısında da artış gerçekleşir.
• Enzimler çalışabilmesi için minimum su oranının %5 olması gerekmektedir.
• Her enzimin sentezlenmesini sağlayan bir gen bulunmaktadır. Enzimlerin yapısında protein bulunduğu için DNA şifreleriyle üretilirler. Bir gen bir enzim hipotezi ise bu durumu açıklamaktadır.
• Subsratların yüzey alan arttıkça enzimlerin yer aldığı tepkime hızda aynı ölçüde artmaktadır.
• Enzim çeşitlerinin miktarı apoenzim ve kofaktör miktarından fazladır. Çünkü enzimler belirli bir koenzim ve kofaktör ile çalışmaktadır. Ancak kofaktör ve koenzimler birden fazla enzim ile çalışmaktadır.
• Enzimler çok hızlı çalışmaktadır.

• Enzimler takım halinde çalışmaktadırlar. Bunu biraz daha açacak olursak Bir enzim etki edeceği tepkimenin ürünü olabileceği gibi kendinden sonra gelecek olan enzimde subsratı olabilmektedir.
• Pasif enzimler adlandırılma şekiller ise sonlarına getirilen -jen eki sağlanmaktadır. Örneğin, pepsinojen.
• Enzimler hücre içerisinde üretilmekle beraber hem hücre içerisinde hemde hücre dışında çalışmaktadır.

Enzimler ve diğer tüm biyoloji konuları hakkında detaylı bilgi sitemizde yer almaktadır.