a) Açık denizler (Palejik zon):
Deniz yüzeyinden tabanına kadar bir çok canlı türü bulunmaktadır. Bu nedenle denizler en büyük ekosistemler olmaları yanında, biyolojik çeşitlilik bakımından da oldukça zengindirler.
b) Kıta Sahanlığı Suları (Kıyıya yakın sular): Denizlerde, beslenme koşulları kıyıya yakın bölgelerde en uygundur. Bu nedenle denizdeki yaşam, daha çok kıyı bölgelerinin yakınlarında yoğunlaşmıştır. Deniz kıyısına yakın bölgeler tür çeşitliliği en yaygın olan alanlardır.
c) Derin – deniz sıcak su bacaları:
Okyanus ortasındaki deniz-dibi sıra dağları günümüzde birbirlerinden binlerce mil uzaklıkta olan kıtaların birleşme çizgisi olarak kabul edilmektedir. Ayrılan tektonik plakalar hem bu deniz-dibi yükseltiler boyunca, hem de denizlerin başka yerlerinde hidro-termal bacaların, kükürtlü sıcak su kaynaklarının ve diğer sızıntıların oluşmasını sağlamaktadır. Bu kaynakların oluşturduğu sıcak su bacaları çevresinde, deniz ve okyanuslarda bilinenlerden farklı komüniteler bulunur.
d) Balıkçılık üretiminin yüksek olduğu alanlar (Upwelling bölgeleri):
Denizin sahilden itibaren dik bir şekilde derinleştiği bazı bölgelerde devamlı olarak kara tarafından esen rüzgar denizin üst tabakalarındaki suyu kara tarafından alıp açık denizlere doğru sürükler. Bu olay sırasında denizin alt tabakasında bulunan soğuk sular deniz yüzeyine çıkar. Bu soğuk su tabakası aşağıdan yukarıya doğru yükselirken, deniz dibinde bol miktarda birikmiş bulunan değişik besin elementlerini de su yüzeyine çıkarır. Bu olaya Upwelling (Akıntının üste çıkması) adı verilir. Bu olay genellikle kıtaların batı bölgelerinde görülür. Upwelling olayı, balıkçılık yönünden en verimli deniz ekosistemlerinin oluşmasını sağlar.
Bu bölgelerde;
- Besin elementleri ve organizmalar yüksek yoğunluktadır.
- Balık populasyonun oldukça bol bulunmasının nedeni, sadece ekosistemin çok verimli olması değil, bir diğer neden de besin zincirinin kısa olmasıdır.
- Deniz dibinde biriken çökeltiler organik madde ve fosfat bakımından zengindir.
- Sahile yakın bölgeler çöl görünümündedir.
e) Kıyıya yakın körfezler, boğazlar, nehir ağızları, tuzlu su bataklıkları:
Bu bölgeler yarı kapalı su kütleleridir. Bu su kitlesinde tuzluluk derecesi tatlı su ile tuzlu su arasında yer alır. Estuarilerde gel-git hareketleri bir fiziksel etkendir. Ototrof canlıların önemli formları birbirleriyle karışık olarak bulunur ve bunlar ortamdaki ekolojik niflleri doldurur. Böylece birincil üretim hızı en yüksek düzeyde gerçekleşir.
