Bakteriler dünyanın her yerinde bulunan eski, mikroskobik organizmalardır. Bunlar, yaşam ağacının üç ana kolundan biridir ve yaklaşık 3,5 milyar yıldır yaşamaktadırlar.
Tüm bakteriler tek hücreli organizmalardır. Onlar sahip prokaryotik hücreleri bir çekirdek veya organelleri zorunda kalmamak.
Çok çeşitli ve bol organizmalar grubudur ve çeşitli nedenlerle önemlidir. Bakteriler için olmasa, dünyadaki çoğu hayat var olmazdı.
BAKTERİLERİN ÖNEMİ
Bakteriler birçok nedenden dolayı önemlidir. Onları diğer yaşam formları için önemli kılan işlevleri yerine getirirler; artı bir takım endüstrilerde ekonomik olarak önemlidirler.
Bazı bakteri türleri hastalıklara ve enfeksiyonlara neden olur, ancak çok daha yaygın olarak bakteriler faydalıdır. Vücutlarımızın içinden çıkan tüm bakteriler ortadan kaldırılırsa yardım etmeden öleceklerini bedenlerimiz için çok önemlidirler.
Hayvanlar mide ve bağırsaklarında yaşayan bakteriler sindirime yardımcı olur. Bakterilerin, bitki lifleri gibi hayvanın sindiremediği zorlu gıdaları sindirebilen enzimleri vardır .
Bakteriler de önemli ekolojik süreçlerde rol oynar . Ölü bitki parçalanmasında ana oyunculardan biridir ve besin maddelerini ekosistemlere geri dönüştürmeye yardımcı olurlar. Aynı zamanda atmosferden gaz alabilir ve onları karbonhidratlar ve nitratlar gibi kullanılabilir besin maddeleri haline getirebilirler .
Bazı endüstriyel işlemler bakterilerin metabolizmasını kullanır. Bakteri, peynir ve yoğurt gibi gıdaların üretimine yol açan fermantasyondan sorumludur. Atık arıtma tesislerinde insan atıklarını, gıda atıklarını ve temizlik ürünlerini parçalama sürecini hızlandırmak için bakteriler de kullanılır.
BAKTERİLER NEREDE BULUNUR?
Bakteriler dünyadaki hemen hemen her yerde bulunur. Okyanuslar boyunca, toprakta, havada ve diğer organizmalarda.
Çok sayıda bakteri, kendi vücudumuzun içinde ve içinde yaşar. Midemizde, bağırsağımızda, boğazlarımızda, kulaklarızda ve burnumuzda. Ayrıca cildimizde ve saçlarımızda da bulunabilirler. Bakteriler kelimenin tam anlamıyla her yerde bulunabilir.
BAKTERİLERİN YAPISI
Bakteri, prokaryotik organizmalardır. Hepsinin tek bir hücresi vardır ve bu hücrenin ‘gerçek’ bir çekirdeği veya organelleri yoktur.
NUCLEOİD
DNA’ları bir çekirdeğe yerleştirilmek yerine, DNA nükleoid denilen hücre alanına sıkıca sarılır. Nükleoid gerçek bir çekirdek değildir, çünkü bir zar tarafından çevrelenmez. Bakteri hücresi ökaryotik bir hücre kadar% 1’den az DNA’ya sahiptir .
HÜCRE ÇEPERİ
Bakteri hücrelerinin önemli bir özelliği hücre duvarıdır. Hücre duvarı bakteri hücresini çevreler ve koruma sağlar. Ayrıca hücrenin şeklini korur ve açık patlamayı engeller.
Selülozdan yapılmış bitkilerin hücre duvarlarıyla karşılaştırıldığında, bakteri hücre duvarlarının farklı bileşiklerden yapılmış çok katmanları vardır. Bakterilerin farklı türlerinde, farklı yapı yapısına sahip hücre duvarları vardır. Hücre duvarlarının yapısındaki farklılıklar, bakterilerin gram-pozitif ve gram-negatif bakterilere dönüşmesidir.
Bakteri öldürmek için genellikle antibiyotikler tarafından hedeflenen hücre duvarıdır.
RİBOZOMLAR
Bakteri hücrelerinin organelleri olmamasına rağmen, ribozomlar ve flamot olarak adlandırılan alt hücreli yapılara sahiptirler. Ribozomlar, DNA tarafından sağlanan bilgileri kullanarak protein üretmek için kullanılır .
KAMÇI
Flagella, bazı bakteri hücrelerinden uzanan ve hareket için kullanılan uzun, ince yapılardır. Bakteri flagella, ökaryotik hücrelerde bulunan flagella’dan tamamen farklıdır, ancak aynı işlevi yerine getirirler. Bakteriyel bir flajel her zaman tam hızda hareket eder ve bakterinin nereye hareket ettiğini çok az kontrol eder.
GRAM POZİTİF VE GRAM NEGATİF BAKTERİLER
Hücre duvarlarının yapısındaki farklılıklar bakterileri iki farklı gruba ayırır: gram pozitif ve gram negatif. Bakterilerin hangi gruba ait olduğunu belirlemek için kristal mor renkli bir boya ile boyanır. Gram pozitif ve gram negatif bakteriler lekeldikten sonra renk alırlar.
Gram pozitif bakteriler, boya yıkandıktan sonra mavi veya mor renkte lekeler. Gram-negatif bakteriler kırmızı veya pembe renkte olur.
İki grup bakteri, ‘peptidoglikan’ olarak adlandırılan hücre duvarlarındaki bir bileşiğin farklı kalınlıkları nedeniyle farklı renkler lekelerdi. Gram pozitif bakterilerin hücre duvarlarında peptidoglikanın kalın bir tabakası vardır. Peptidoglikanın kalın tabakası, bir kristal menekşe boyasına maruz bırakıldıktan sonra mavi veya morarınca lekelenir.
Gram-negatif bakterilerin hücre duvarlarında peptidoglikanın kalın bir tabakası yoktur. Kristal mor renkle boyandıklarında, hücre duvarları boyanın rengini koruyamaz ve bunun yerine kırmızı veya pembe renk alır.
Gram negatif bakterilerin hücre duvarları, gram pozitif bakterilerin hücre duvarlarına göre daha karmaşıktır. Gram-negatif bakterilerin hücre duvarını çevreleyen bir dış zar vardır. Bu dış zar, gram negatif bakterileri antibiyotiklerle öldürmeyi zorlaştırır.
BAKTERİLERİN ŞEKİLLERİ
Bakteri hücrelerinin alacağı bilinen üç yaygın şekli vardır: yuvarlak, çubuk şeklinde ve spiral şekillidir. Yuvarlak veya koklar, küresel şekilli prokaryotik hücrelerdir. Genellikle 1 μm‘den küçük çok sayıda küçük bakteri içerirler ve çoğunlukla diğer yuvarlak şekilli bakteri hücreleri ile birlikte yaşarlar.
Çubuk şekilli hücreler basil olarak bilinirler. Uzatılmış olması basillerin hacmine oranla daha geniş yüzey alanlarına sahip olmaları anlamına gelir, böylece daha büyük büyürler. Bilinen bakteri bakterileri, ‘probiyotikler’ olarak pazarlanan yoğurtta bulunanları , şarbona neden olan bakterileri olan Bacillus antrasileri içerir.
Spiral şekilli hücreler spirilla veya spiroket olarak bilinirler. Spirilla bakteri hücreleri, türler arasındaki spiralleşme miktarında değişiklik gösterir. Bazı bakteriler neredeyse hilal biçiminde olabilirken bazıları gevşek ve sıkı bobinler oluşturacaktır.
BAKTERİLERİN ÜREMESİ
Bakteri hücrelerinin üremesi henüz tam olarak anlaşılamamıştır. Bakteriler birçok yönden çoğalabilirler ve çok hızlı bir şekilde üreyebilirler. E. coli bakterileri üzerinde yapılan araştırmalar, ideal koşullarda her 20 dakikada çoğaltılabildiklerini göstermiştir.
Bakteri hücreleri, bir hücrenin iki hücrelere ayrıldığı ikili fisyon yoluyla yaygın olarak çoğalır. Bazı türler bir takım fragmanlara tükürebilir ve her fragmanın tam gelişmiş bakterilere dönüşme potansiyeli vardır.
Bazı bakteriler, ‘endospor’ olarak adlandırılan ve uzun süre sert çevre koşulları altında hayatta kalabilen uzun yaşayan hücreler üretir. Çevre geliştikçe endospuar normal bakteri hücrelerini üretir ve bakteri popülasyonu tekrar büyümeye başlar.
BAKTERİLER SON DERECE GELİŞMİŞ
Kısa kuşaklar ve geniş genetik değişkenlik bakterilerin değişen çevrelere hızla evrimleşmesine izin verir. Kendi çevrelerine adapte olma yetenekleri, 3.5 milyondan fazla yıldır ısrarlı oldukları gerçeği ile doğrulanmaktadır.
Bakteriler ökaryotlara kıyasla yapısında basittir, ancak evrimle ilgili olarak ilkel değildirler. Bunlar son derece evrimleşmiş organizmalardır ve büyük bir ortam paketi için iyi adapte olmuşlardır.
SİYANOBAKTERİLER
Mavi-yeşil alg olarak da bilinen siyanobakteriler, bakterilerin ana soylarından biridir. Dünyanın ilk hayat formlarından biri olduğu düşünülmekte ve yaşamın gelişiminde hayati bir rol oynamaktadır. Dünyanın en sıcak çölleri ve Antartika’yı da içeren neredeyse her yerde Siyanobakteri hala bulunur.
Siyonobakterilerin dünya tarihinde yaşam tarihinde önemi, dünyanın atmosferini ve çevresini değiştirdikleri gerçeğidir. Siyanobakteriler hem fotosentezleyiciler hem de azot fiksatörleridir. Karbon dioksit ve suyu şekere ve oksijene dönüştürürler, ayrıca atmosferdeki azot gazı kullanılabilir nitrat besinlerine dönüşebilirler.
Atmosferik azot ve karbondioksiti sabitleyerek, siyanobakteriler Dünya’nın çevresini değiştirdi. Atmosfere oksijen koyarlar ve nitratları diğer organizmalara da ulaştırabilirler.
Ayrıca, siyanobakterilerin tüm bitkilerin öncülü olduğuna inanılmaktadır. En popüler teori, yeşil alglerin bir ökaryotik hücreden siyanobakteriyum hücresi içine girerek evrimleştiği yönündedir. Siyanobakteriler, ‘kloroplast’ olarak adlandırılan bir organel haline geldi ve zamanla yeşil algler kara bitkilerine dönüştüler.
HETEROSİTLER
Siyanobakteriler hala azotu atmosferden giderebilen ve nitrat haline getirebilen birkaç organizmadan biridir. Azotun sabitlenmesi, ‘heterositler’ olarak adlandırılan özel hücreler tarafından yapılır. Heterositler ürettikleri nitratları komşu siyanobakteri hücreleriyle paylaşırlar. Karşılık olarak, heterositler, diğer hücrelerden karbonhidratlar ve diğer bileşikler alırlar.
İyi koşullarda, siyanobakteri popülasyonları son derece hızlı çoğalabilir ve alg bloğu oluşturabilir. Algal çiçekleri göllerin ve kıyı denizlerinin yüzeyini tamamen kaplayabilir. Genellikle toksiktirler ve bazı durumlarda öldürücü olabilirler.
PATOJENLER
Patojen terimi, başka bir organizmanın hastalık veya hastalığına neden olan bir organizmayı tanımlamak için kullanılır. Birçok patojen aslında bakteri olmasına karşın mantar, virüs veya protist olabilir .
Bakterilerin büyük çoğunluğu patojen değildir ve çoğu, içinde yaşadıkları organizmanın refahı için çok önemlidir. Ancak, patojen olan birkaç bakteri türü ev sahibi için ciddi sorunlara yol açabilir. İnsanlar için zararlı patojenler olan bazı bakteri türleri, şarbon, lyme hastalığı, gonore, strep boğaz, boğmaca, menenjit, tüberküloz ve pnömonik plak gibi hastalıklara ve hastalıklara neden olur.
