
Amino asitler, ortalama molekül ağırlığı yaklaşık 135 dalton olan çok küçük biyomoleküllerdir. Bu organik asitler, karboksilik asit grubunun iyonize edildiği ve bazik amino grubunun protonlandığı zwitteriyon durumunda doğal olarak bulunur. Tüm amino asit sınıfı, bir organik karboksilik asit grubunun ortak bir omurgasına ve doymuş bir karbon atomuna bağlı bir amino grubuna sahiptir. Bu grubun en basit üyesi, doymuş karbon atomunun ikame edilmediği ve optik olarak inaktif hale getirildiği glisindir.
En yaygın 20 amino asitin geri kalanı, hem D hem de L stereoizomerleri olarak optik olarak aktiftir. Proteinlere katılan doğal olarak oluşan amino asitler, çoğunlukla, levorotary (L) izomeridir. Alfa (veya doymuş) karbon atomundaki ikame ediciler, düşük alkil gruplarından aromatik aminlere ve alkollere değişir. Asidik ve bazik yan zincirler ve iki benzer amino asit arasındaki ditiol bağlantılarına oksitlenebilen tiyol zincirleri de vardır.
Amino asitler, proteinlerin ve enzimlerin temel yapı taşlarıdır. Haberci RNA ribozomlar tarafından çözülürken, genetik kodlara göre transfer RNA ile proteinlere dahil edilirler. Bir proteinin son montajı sırasında ve sonrasında amino asit içeriği, proteinin veya enzimin uzaysal ve biyokimyasal özelliklerini belirler.
Amino asit omurgası, bir proteinin primer dizisini belirler, fakat yan zincirlerin doğası, proteinin özelliklerini belirler. Amino asit yan zincirleri polar, polar olmayan veya pratik olarak nötr olabilir. Polar yan zincirler, hücrelerde bulunan sulu ortam ile etkileşebilecekleri bir proteinin yüzeyinde mevcut olma eğilimindedir. Öte yandan, polar olmayan amino asitler, benzer polar olmayan komşularla etkileşebilecekleri proteinin merkezinde yer alma eğilimindedirler. Bu, kimyasal reaksiyonların polar olmayan bir atmosferde yürütülebileceği bir enzim içinde hidrofobik bir bölge oluşturabilir. Benzer şekilde, enzimler aynı zamanda, aktif bölge içinde, biyokimyasal sentez gerçekleştirecekleri bir polar bölge sağlayan polar amino asit ikame edicilerine de sahip olabilirler.
- Alanine – En basit ikinci amino asittir ancak proteinlerde en çok kullanılır.
- beta- Alanin- Tek doğal olarak oluşanbetaamino asidi.
- Arginin – Amino asit sıklıkla enzimlerin aktif bölgelerinde kullanılır.
- Asparajin – Aspartik asidin Amid türevi.
- Aspartik Asit – Sitrik asit döngüsünde önemli ara.
- Karnitin – Yağ asitlerini mitokondriya taşıyan alışılmadık amino asit.
- Citrulline – İstenmeyen amonyağı gidermek ve ortadan kaldırmak için çalışan bir amino asit.
- Sistein – Aktif bölgelerde yer alan amino asit içeren tiyol ve protein tersiyer yapı tayini.
- Sistin – Proteinleri bir arada tutan sisteinin oksidasyon ürünüdür.
- gamma -Aminobutyric Acid – chill out yardımcı olur Decarbxylated amino asit.
- Glutamik Asit – Proteinlerin yüzeyinde bulunan negatif yüklü amino asit.
- Glutamin – Kan ve beyin dokusu arasındaki bariyeri kolayca geçebilen tek amino asit.
- Glutatyon – Serbest radikallerin dökülmesine yardımcı olan küçük peptit.
- Glisin – Aynı zamanda bir nörotransmitter antagonisti olarak görev yapan en basit amino asit.
- Histidin – Histamin biyosentezinden sorumlu amino asit.
- Hidroksiprolin – Kollajen gibi yapısal proteinlerde kullanılan önemli amino asit.
- Isoleucine – Hidrofobik amino asit, neredeyse sadece protein ve enzim yapımında kullanılır.
- Leucine – Neredeyse sadece protein ve enzim yapımında kullanılan başka bir hidrofobik amino asit.
- Lizin – Alifatik yan zincir üzerinde pozitif yüklü bir esansiyel amino asit.
- Metionin – Protein sentezini başlatmaya yardımcı olan önemli bir amino asittir.
- Ornitin – Üre döngüsündeki amino asitlerin kritik üyesidir.
- Fenilalanin – Proteinlerde bulunan en yaygın aromatik aminoasit.
- Prolin – Kollajenin sentezinde kullanılan siklik alifatik aminoasit.
- Serin – Serin proteazların aktif yerinde bulunan amino asit alkolü.
- Taurin – Safra asit biyokimyasında yer alan Merkaptan içeren amino asit.
- Treonin – Porfirin metabolizmasında rol oynayan amino asit alkolü.
- Triptofan – Proteinlerde en az sıklıkla kullanılan aromatik amino asit.
- Tirozin – Nörotransmiterler ve hormonlar oluşturmak için kullanılan hidroksifenil amino asit.
- Valin – Proteinleri bir arada tutmak için kullanılan hidrofobik alifatik amino asit.